dąsać się na kogoś

См. также в других словарях:

• dąsać się — ndk I, dąsać sięam się, dąsać sięasz się, dąsać sięają się, dąsać sięaj się, dąsać sięał się «okazywać swym zachowaniem niezadowolenie, gniew; grymasić, kaprysić, stroić fochy» Dąsać się jak dziecko. Dąsać się na kogoś o błahostkę, z lada powodu …   Słownik języka polskiego

• boczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, boczyć sięczę się, boczyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć do kogoś pretensje, żal i okazywać to niezadowoloną miną, długim milczeniem, unikaniem kogoś; dąsać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Boczyć się na kogoś.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• boczyć się — ndk VIb, boczyć sięczę się, boczyć sięczysz się, bocz się, boczyć sięczył się «okazywać komuś niechęć, mieć pretensję, stronić od kogoś; dąsać się» Boczyć się na przyjaciela. Boczyć się na cały świat. Boczyć się na siebie wzajemnie …   Słownik języka polskiego

• nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… …   Słownik języka polskiego

• stroić — ndk VIa, stroję, stroisz, strój, stroił, strojony 1. «ubierać (kogoś) elegancko, starannie, wytwornie; ozdabiać, przystrajać coś» Stroić kogoś w futra i biżuterię. Stroić pannę młodą do ślubu. Stroić choinkę. 2. «stanowić ozdobę, przybranie;… …   Słownik języka polskiego

• stroić — 1. Stroić fanaberie, fochy, fumy; robić fochy «grymasić, dąsać się, droczyć się, zachowywać się kapryśnie»: Kaśka zaczęła stroić fochy, jakieś obrazy, zazdrości (...). Z. Chądzyńska, Drab. 2. Stroić (sobie) kpiny, drwiny; stroić, robić (sobie)… …   Słownik frazeologiczny